CZĘŚĆ DZIESIĄTA LECZENIE NIEROZLEGŁYCH OPARZEŃ Każde większe oparzenie stawia nas przed dworna zagadnieniami: ogólnym – choroby pooparzeniowej i miejscowym – ograniczonego uszkodzenia powłok oraz jego powikłań. Chorobę pooparzeniową dzielimy zależnie od rodzaju zaburzeń wysuwających się na plan pierwszy na 4 okresy: 1) okres wstrząsu 2) zatrucia 3) zakażenia 4) zapaści Podział na te 4 okresy ma znaczenie praktyczne, gdyż w każdym z poszczególnych okresów powinno się stosować odpowiedniego rodzaju zabiegi. Stopień wstrząsu i zapaści zależy w dużej mierze od rozległości i głębokości oparzenia, a pewną rolę gra również umiejscowienie; należy więc poznać dokładnie te czynniki tuż przed przystąpieniem do leczenia. [przypisy: scanmed medycyna pracy, hemochromatoza wtórna, kalretikulina ]
Powiązane tematy z artykułem: hemochromatoza wtórna kalretikulina scanmed medycyna pracy