Stawki za wynik 4 na zmodyfikowanym Rankinie wynosiły odpowiednio 32% i 15%. Wynik 5 w zmodyfikowanej skali Rankina był częstszy w grupie operacyjnej (28% w porównaniu do 13%), natomiast zgon zdarzał się znacznie rzadziej w grupie operacyjnej (33% w porównaniu z 70%) (ryc. 1A). Dodatkowe punkty końcowe po 12 miesiącach
Rycina 2. Rycina 2. Estymaty przeżywalności Kaplan-Meier w grupie hemicraniektomii i kontrolnej. Wpływ hemicraniektomii na zmniejszenie śmiertelności był wyraźnie spowodowany zwiększonymi wskaźnikami przeżycia we wczesnej fazie, ale pozostawał on stabilny przez cały okres obserwacji.
12-miesięczny wskaźnik przeżycia wynosił 57% (95% CI, 42-72) w grupie hemicerektomii (27 z 47 pacjentów, dla których znany był status przeżycia) i 24% (95% CI, 14 do 37) w grupie kontrolnej grupa (15 z 62 pacjentów, dla których znany był status przeżycia) (ryc. 2). Tabela 2 pokazuje odsetki pacjentów w każdej grupie z różnymi wynikami na zmodyfikowanej skali Rankina. W analizie zamiar-leczenie, w której przypisano najgorsze wartości pacjentom, którzy zmarli, wszystkie drugorzędne punkty końcowe (surowy zmodyfikowany wynik Rankina, wynik NIHSS, wskaźnik Barthel, wynik SF-36, wynik HDRS i EQ-5D wynik) były znacznie lepsze w grupie hemicraniektomii. Efekt ten był spowodowany dużą różnicą umieralności oraz najgorszym przypadkiem przypisywania brakujących punktów końcowych pacjentom, którzy zmarli (Tabela 2). Analizy drugorzędowych punktów końcowych, które wykluczały pacjentów zmarłych, nie wykazały istotnych różnic między grupami (Tabela 2). Wśród pacjentów, którzy przeżyli, 63% osób z grupy hemicerektomii i 53% osób z grupy kontrolnej wyraziło zgodę na leczenie (tabela S5 w dodatkowym dodatku). Na wynik nie wpłynęła rezygnacja z opieki w żadnej z grup leczenia.
Ryc. S8 w dodatku uzupełniającym pokazuje wyniki jakości życia SF-36 wśród osób, które przeżyły w badaniu DESTINY II, w porównaniu ze średnią ocen w populacji starszych osób, które przeżyły łagodny lub umiarkowany udar, oraz ogólnej populacji osób starszych bez udaru .29, 20
Bezpieczeństwo
Tabela 3. Tabela 3. Przyczyny śmierci. Osiemdziesiąt osiem poważnych zdarzeń niepożądanych odnotowano w grupie hemicrktomii, a 84 ciężkie zdarzenia niepożądane odnotowano w grupie kontrolnej (Tabela S6 w Dodatku uzupełniającym). Infekcje były częstsze w grupie hemicraniektomii. Ponadto zgłoszono 23 powikłania związane z ponownym wykonaniem hemicraniektomii i reimplantacją płata kostnego: 5 krwotoków, 10 przypadków bólu wymagającego leczenia farmakologicznego, hygroma, incydent związany ze znieczuleniem oraz 6 nieokreślonych zdarzeń, z których 5 sklasyfikowano jako poważne działania niepożądane. wydarzenia. Najczęstszymi poważnymi zdarzeniami niepożądanymi w grupie kontrolnej były zaburzenia układu nerwowego (głównie przepuklina i obrzęk mózgu)
[więcej w: endometrioza, USG ciąży, Warszawa ginekolog ]
Powiązane tematy z artykułem: endometrioza USG ciąży Warszawa ginekolog