Kliniczna próba aktywnego zarządzania pracą

O Driscoll i współpracownicy z National Maternity Hospital w Dublinie w Irlandii, byli pionierem wielowymiarowego podejścia do zarządzania pracą kobiet w wieku pokoleniowym, które jest obecnie określane jako aktywne zarządzanie pracą1. Zostało wprowadzone w celu skrócenia czasu pracy w czasie, gdy wskaźnik cięcia cesarskiego wynosił poniżej 5 procent. Aktywne zarządzanie pracą obejmuje ścisłe kryteria diagnozy pracy, wczesne pęknięcie błony owodniowej, szybką interwencję z dużą dawką oksytocyny w przypadku nieskutecznego działania macicy oraz zobowiązanie, że nigdy nie pozostawi kobiety bez opieki podczas porodu. Wraz ze wzrostem liczby cięć cesarskich w większości uprzemysłowionych krajów w latach 70. i 80. XX wieku utrzymująca się niska liczba cięć cesarskich w krajowym szpitalu położniczym sprawiła, że inne usługi położnicze zaczęły wykorzystywać aktywne zarządzanie pracą jako środek zmniejszający częstość cięcia cesarskiego. Jednak skuteczność i bezpieczeństwo tego protokołu nie były powszechnie akceptowane.2,3 Przeprowadziliśmy randomizowane badanie w celu oceny tej strategii w celu obniżenia częstości cięcia cesarskiego u kobiet nieródkowych.
Metody
Ten protokół badania został sprawdzony i zatwierdzony przez ludzkie komitety badawcze uczestniczących instytucji. Bezpieczeństwo protokołu i kontrola jakości były monitorowane przez zewnętrzną tablicę do monitorowania danych.
Badanie populacji i losowanie
Zwerbowaliśmy kobiety z 17 placówek opieki przedporodowej. Uczestnicy byli nieuczciwi, mieli co najmniej 18 lat, anglojęzycznych i planowali dostarczyć swoje dzieci w Brigham i Women s Hospital w Bostonie w okresie od 10 czerwca 1991 do 17 października 1993. Kobiety z warunkami związanymi z podwyższonym ryzykiem przedwczesnego lub Cięcie cesarskie – takie jak ciąża mnoga, cukrzyca, niekompetencja szyjki macicy lub nadciśnienie indukowane ciążą – nie kwalifikują się.
Kobiety kwalifikujące się do leczenia medycznego zostały losowo przydzielone do grupy aktywnego leczenia lub do grupy leczonej zwykle przed 30 tygodniem ciąży. Podstawową metodą randomizacji (stosowaną przez 97 procent kobiet) były rozmowy telefoniczne kierowane przez rekruterów do centrum koordynacyjnego; zapieczętowane, ponumerowane koperty zostały wydane każdemu rekruterowi do wykorzystania w razie potrzeby. Przydziały grupowe, stratyfikowane według miejsca, określano przy użyciu liczb losowych w blokach permutowanych po sześć i osiem.
Okres prenatalny
Wszystkie kobiety otrzymywały opiekę prenatalną od swoich własnych pracowników służby zdrowia. Kobiety z grupy aktywnego zarządzania uczęszczały na specjalne lekcje porodu, mające na celu wyjaśnienie protokołu aktywnego zarządzania. Aby zapewnić równy dostęp do edukacji rodzicielskiej, kobiety w grupie opieki podstawowej otrzymały wynagrodzenie za udział w zajęciach według własnego wyboru.
Zarządzanie pracą
Monitorowanie płodu było rutynowo stosowane w obu grupach, a wszystkie kobiety miały podobny dostęp do łagodzenia bólu, w tym znieczulenia zewnątrzoponowego.
Zwykła opieka
Badanie nie nakładało żadnych ograniczeń na praktyki w zakresie zarządzania lekarzy opiekujących się kobietami w grupie zwykle zajmującej się opieką. W związku z tym, podobnie jak we wszystkich instytucjach, między dostawcami występowały różnice w praktyce. Jednak w naszym szpitalu zwykłą praktyką było rozpoczęcie leczenia oksytocyną, jeśli była stosowana, w dawce do 2 mU na minutę i okresowe zwiększanie dawki o do 2 mU na minutę.
[hasła pokrewne: kalretikulina, icd 10 dzieciątka jezus, nerw szczękowy ]