. Metoda ta wywiera dodatni wplyw na ogólny stan chorego

Skuteczną metodą w leczeniu ostrego rozlanego zapalenia miąższowego wątroby jest także przetaczanie świeżej krwi w ilości 100-150 ml na dawkę co drugi dzień. Metoda ta wywiera dodatni wpływ na ogólny stan chorego, zmniejsza żółtaczkę, nawet w ciężkich przypadkach, zwiększa dobową ilość moczu i skraca czas trwania choroby. Ponieważ przetaczania krwi nie mają tego działania w żółtaczkach pochodzenia mechanicznego, mogą one być wyzyskane jednocześnie w celu różnicowania, w żółtaczce na tle ostrego zapalenia miąższowego wątroby ilość moczu wzrasta, już po 2-3 przetaczaniach krwi, natomiast w żółtaczce mechanicznej pozostaje bez zmiany. Poza tym stosuje się leczenie objawowe. W szczególności przykre swędzenie skóry zwalcza się zmywaniem skóry octem aromatycznym (łyżka stołowa na litr wody), płynem Burowa (łyżeczka herbaty na 1 litr wody), 170 roztworem tymolu (thymol) w 9570 alkoholu, 370 roztworem alkoholowym mentolu (menthol), ciepłymi kąpielami z 1/2-1 kilograma krochmalu lub otrąb pszennych, przetworami bromu lub kozłka, a w przypadkach uporczywych podskórnymi wstrzykiwaniami siarczanu atropiny (atropi.num sulfuricum) po 1/2-1 mg do 3 razy dziennie il dożylnymi wstrzykiwaniami stężonych roztworów cukru gronowego (10-20 ml 50% dekstrozy). Poleca się także autohemoterapię (tom I). Najlepiej jednak zwalcza się swędzenie skóry kwasem nikotynowym. W leczeniu objawowym zwraca się także szczególną uwagę na wtórne zakażenia. Przeciwwskazane są w ostrym rozlanym miąższowym zapaleniu wątroby przetwory makowca oraz barbiturowe na to miast przetwory sulfonamidowe w razie potrzeby mogą być stosowane. W okresie wyzdrowienia można dla przyspieszenia wy leczenia stosować płukania dwunastnicy. Przez cały czas leczenia należy zwracać uwagę, by chory nie miał ani zaparcia stolca, ani biegunek. [więcej w: badanie randomizowane, zwężenie krążka międzykręgowego, siatka centylowa chłopców kalkulator ]