W przypadku braku migotania przedsionków standardowym leczeniem wtórnego zapobiegania udarowi jest leczenie przeciwpłytkowe; jednak w przypadku migotania przedsionków terapia przeciwpłytkowa jest jedynie umiarkowanie skuteczna (zmniejszenie ryzyka o 22% w porównaniu z placebo), zdecydowanie zaleca się leczenie antykoagulacyjne 3 i zaleca się leczenie przeciwzakrzepowe (39% 3 do 63% 7 zmniejszenie ryzyka udaru mózgu w porównaniu z z terapią przeciwpłytkową). Obecnie na 6 udarów jest przypisywanych migotaniu przedsionków, ale na 4 z szacowanych 12 milionów udarów niedokrwiennych rocznie (i połowa TIA) nie ma przyczyny zidentyfikowanej po standardowym badaniu diagnostycznym i jest oznaczona jako kryptogenna . 8,9 Nierozpoznana migotanie przedsionków jest często podejrzewane jako przyczyna wielu udarów kryptogennych, ale nie zaleca się leczenia przeciwzakrzepowego, chyba że udokumentowano migotanie przedsionków. Nierozwiązanym problemem jest sposób wykrywania ukrytego migotania przedsionków u pacjentów z udarem. Badania przesiewowe są zwykle ograniczone do monitorowania elektrokardiograficznego (EKG) przez krótki okres (np. 24 godziny), który nie jest wystarczająco czuły na wykrycie napadowego migotania przedsionków10-12; w wyniku tego jest prawdopodobne, że migotanie przedsionków jest rutynowo niedodiagnozowane i leczone w ten sposób. Badania obserwacyjne wykazały, że udoskonalono wykrywanie migotania przedsionków przy seryjnym lub przedłużonym monitorowaniu EKG, 10-13 jednak badania takie miały niewielki wpływ na praktykę. Bez ostatecznego badania nie wiadomo, czy intensywny monitoring zwiększyłby wykrywanie migotania przedsionków i częstości leczenia bardziej niż standardowe monitorowanie i monitorowanie.
Przeprowadziliśmy randomizowaną próbę przedłużonego nieinwazyjnego ambulatoryjnego monitorowania EKG, aby kierować leczeniem pacjentów z niewyjaśnionym udarem mózgu lub TIA. Postawiliśmy hipotezę, że monitorowanie przez 30 dni za pomocą automatycznego urządzenia do wykrywania migotania przedsionków, w porównaniu z jedną dodatkową rundą konwencjonalnego 24-godzinnego monitorowania EKG, poprawiłoby wykrywanie i leczenie migotania przedsionków u pacjentów wysokiego ryzyka, którzy byliby narażeni na migotanie przedsionków. kandydaci na leczenie przeciwzakrzepowe.
Metody
Badana populacja
Pacjenci byli uprawnieni do włączenia do badania, jeśli mieli 55 lat lub więcej, nie znali migotania przedsionków i mieli udar niedokrwienny lub TIA o nieokreślonej przyczynie (według TOAST [Test of Org 10172 w leczeniu ostrego udaru] 14) poprzednie 6 miesięcy, zdiagnozowane przez neurologa udarowego po standardowym zabiegu, w tym 12-odprowadzeniowe EKG, ambulatoryjne monitorowanie EKG przy użyciu monitora Holtera przez co najmniej 24 godziny, obrazowanie mózgu i naczyń krwionośnych oraz echokardiografia (tabela S1 w Dodatek uzupełniający, dostępny wraz z pełnym tekstem tego artykułu, zawiera listę kryteriów kwalifikowalności, Tabela S2 zawiera wykaz badań diagnostycznych)
[patrz też: agencja statystów, wysiłkowe nietrzymanie moczu, USG genetyczne ]
Powiązane tematy z artykułem: agencja statystów USG genetyczne wysiłkowe nietrzymanie moczu