Zastosowaliśmy to wykluczenie, ponieważ w przeciwnym razie wynik ten, zgodnie z projektem, byłby skorelowany z naszą definicją głównej ekspozycji. Wybraliśmy 180 dni jako specyficzny marker znaczącego klinicznie długotrwałego stosowania opioidów, wykraczający poza zwykły okres 90 dni opisany w poprzedniej literaturze.16,22,23 Dlatego wynik ten określa stopień, w jakim inni lekarze przepisują opioidy na kolejne 12 dni. miesiące po wizycie na oddziale ratunkowym pacjenta. Drugorzędnymi efektami były: liczba spotkań w szpitalu (wizyty w oddziałach ratunkowych, hospitalizacje lub obie), w tym te potencjalnie związane z niepożądanymi skutkami opioidów i tymi związanymi z wyborem warunków medycznych, na które prawdopodobnie nie wpłynie uzależnienie od opiatów, w ciągu 12 miesięcy po wizycie na oddziale ratunkowym (definicje znajdują się w sekcji Metody i wyniki w dodatkowym dodatku) .8-10,24 Aby ocenić ewentualne niedobór bólu przez lekarzy o niskiej intensywności, które mogłyby doprowadzić do powtórnej opieki w nagłych wypadkach, mierzone częstości powtórnych wizyt w oddziałach ratunkowych po 14 i 30 dniach, które zakończyły się tą samą podstawową diagnozą, co pierwsza wizyta na oddziale ratunkowym, sklasyfikowana zgodnie z grupami oprogramowania do klasyfikacji klinicznej (CCS) (kategoryzacja kodów w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, 9 wersja) .25
Współzmienne pacjenta
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka pacjentów zgodnie z intensywnością przepisywania opioidów lekarzowi. Zbieraliśmy informacje na temat wieku, płci, rasy lub grupy etnicznej pacjentów, podwójnego uprawnienia do ubezpieczenia Medicaid i Medicare oraz statusu niepełnosprawności.26 z bazy danych magazynu przewlekłych schorzeń scharakteryzowaliśmy również obecność jednego z 11 stanów przewlekłych (tabela 1), a także liczbę współistniejących stanów przewlekłych, które miał pacjent w czasie wizyty w oddziale ratunkowym indeksu.
Analiza statystyczna
Nasza strategia ograniczenia stronniczości wyboru opierała się na założeniu, że w tym samym szpitalu pacjenci nie wybierają konkretnych lekarzy ratunkowych, a zatem pacjenci leczeni przez lekarzy o różnej intensywności przepisywania opioidów mogą być podobni pod względem obserwowalnych i nieobserwowalnych cech. Aby ocenić to podejście, porównaliśmy cechy pacjentów, którzy widzieli recepcjonistki o dużej intensywności z tymi, którzy widzieli lekarzy o niskiej intensywności. Oceniliśmy równowagę w zestawie przypadków, porównując stawki wizyt zaklasyfikowanych według 25 najlepszych grup CCS, a także wykreślając skumulowaną dystrybucję grupy wczesnego rozpoznania CCS pomiędzy lekarzami o intensywnym i niskim stężeniu. Różnice w rozkładach między grupami oceniano za pomocą testu Kołmogorowa-Smirnowa.27
Tabela 2. Tabela 2. Wskaźnik wypełnienia recepty na opioidy w ciągu 7 dni od wizyty w oddziale ratunkowym i częstości stosowania długoterminowego, zgodnie z intensywnością przepisywania opioidów przez lekarza. Następnie obliczyliśmy nieskorygowane wskaźniki i iloraz szans dla każdego wyniku, stratyfikowane według leczenia przez lekarza przepisującego lek opioidowy o dużej intensywności lub o niskiej intensywności. Aby uwzględnić różnice rezydualne między populacjami pacjentów, oszacowano skorygowane ilorazy szans u pacjentów z wieloczynnikową regresją logistyczną na poziomie pacjenta
[podobne: leczenie endometriozy, Fordanserki, ginekolog położnik warszawa ]
Powiązane tematy z artykułem: Fordanserki ginekolog położnik warszawa leczenie endometriozy