Randomizowany proces dawkowania akenokoumarolu i phenprokumonu pod kontrolą genotypu AD 6

Po zebraniu wszystkich danych, czas w zakresie terapeutycznym wynosił 61,6% w grupie kierowanej genotypem i 60,2% w grupie kontrolnej (różnica, 1,4 punktu procentowego, 95% CI, -2,8 do 5,5; p = 0,52). Analiza wrażliwości, która obejmowała dane od wszystkich pacjentów z co najmniej 2-tygodniowym okresem obserwacji, dała podobne wyniki (Tabela Średni wskaźnik INR w czasie pokazano dla dwóch grup algorytmu dawkowania na Figurze 1A, a czas w zakresie terapeutycznym pokazano dla tych grup na Figurze 1B. Drugorzędne wyniki
Tabela 3. Tabela 3. Wyniki wtórne i bezpieczeństwa. Rycina 2. Rycina 2. Szacunki Kaplan-Meier dotyczące czasu osiągnięcia terapeutycznego INR i czasu osiągnięcia stabilnej dawki. Pionowe linie oznaczają cenzorowanie danych w związku z zaistnieniem zdarzenia lub utratą obserwacji.
Większość wyników wtórnych nie różniła się istotnie pomiędzy dwiema grupami algorytmów dawkujących (tabela 3). Czas w zakresie terapeutycznym w ciągu pierwszych 4 tygodni po rozpoczęciu leczenia był wyższy wśród pacjentów w grupie kierowanej genotypem, a różnica ta była znacząca w połączonej analizie acenokumarolu i fenprokumonu (52,8% w porównaniu z 47,5%; 0,02). Figura 2 pokazuje czas potrzebny do osiągnięcia terapeutycznej wartości INR oraz czas potrzebny do osiągnięcia stabilnej dawki w dwóch grupach algorytmów dozujących. Wyniki wtórne według kraju przedstawiono w tabeli S4 w dodatkowym dodatku. Analiza danych według protokołu wykazała podobne wyniki (tabele od S5 do S8 w Dodatku uzupełniającym).
Częstość występowania zdarzeń niepożądanych nie różniła się istotnie między dwiema grupami algorytmów dawkujących (tabela 3 i tabela S9 w dodatkowym dodatku). Wystąpił tylko jeden poważny epizod krwawienia, który wystąpił w grupie kontrolnej. Zdarzenia zakrzepowo-zatorowe wystąpiły u pięciu pacjentów w grupie z genotypem i u czterech w grupie kontrolnej.
Dyskusja
W badaniach EU-PACT badaliśmy zastosowanie algorytmu dawkowania, który obejmował zarówno czynniki farmakogenetyczne, jak i kliniczne, w porównaniu z algorytmem obejmującym tylko czynniki kliniczne, w celu rozpoczęcia leczenia acenokumarolem lub fenprokumonem. Nie było istotnej różnicy między obiema grupami w pierwotnym wyniku czasu w terapeutycznym zakresie INR podczas pierwszych 12 tygodni leczenia. Nie było również znaczących różnic w większości wyników wtórnych, w tym odsetka pacjentów z INR wynoszącym 4,0 lub więcej, odsetkiem czasu z wartością INR wynoszącą 4,0 lub wyższą lub INR poniżej 2,0, mediana czasu, jaki upłynął osiągnąć terapeutyczny INR i odsetek pacjentów ze stabilną dawką w ciągu 12 tygodni.
Stwierdziliśmy istotną różnicę między grupami w czasie w zakresie terapeutycznym podczas pierwszych 4 tygodni leczenia
[podobne: badanie randomizowane, złamanie nasady dalszej kości promieniowej, młody jęczmień odchudzanie forum ]